Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid iudicant sensus? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. At multis malis affectus. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quod quidem nobis non saepe contingit. Ostendit pedes et pectus. Duo Reges: constructio interrete. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam
dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis
laetum esse se narrat.

Murenam te accusante defenderem.

1. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
2. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
3. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;
4. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
5. Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.
6. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Quis nostrum dixerit, quos non pudet ea, quae Stoici aspera dicunt, mala dicere, melius esse turpiter aliquid facere cum voluptate quam honeste cum dolore?

Scrupulum, inquam, abeunti;

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Primum divisit ineleganter;

Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

Avaritiamne minuis?

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Respondeat totidem verbis.

Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;

• Bonum incolumis acies: misera caecitas.
• Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
• Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
• Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Poterat autem inpune;

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Ad eos igitur converte te, quaeso. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.